Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

a fright

  • 1 frigidum

    frīgĭdus, a, um, adj. [frigeo], cold, cool, chill, chilling (opp. calidus; syn.: gelidus, algidus, glacialis; corresp. in most of its senses to the Gr. psuchros).
    I.
    Lit.:

    calida et frigida, et amara et dulcia,

    Cic. Rep. 3, 8 fin.:

    fons luce diurnā Frigidus, et calidus nocturno tempore,

    Lucr. 6, 849:

    fons,

    id. ib. 6, 873; 879; cf.:

    frigidior umor,

    id. 6, 840; 844:

    nec ullum hoc frigidius flumen attigi,

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    ut nec frigidior Thracam ambiat Hebrus,

    Hor. Ep. 1, 16, 13:

    loca frigidissima,

    Caes. B. G. 4, 1 fin.:

    rura,

    Hor. Ep. 1, 15, 9:

    Praeneste,

    id. C. 3, 4, 22:

    Tempe,

    Verg. G. 2, 469:

    aquilo,

    id. ib. 2, 404:

    aura,

    Ov. Am. 2, 16, 36; cf.:

    manet sub Jove frigido Venator,

    Hor. C. 1, 1, 25:

    umbra noctis,

    Verg. E. 8, 14:

    caelum est hieme frigidum et gelidum,

    cold and frosty, Plin. Ep. 5, 6, 4:

    frigidus aëra vesper Temperat,

    Verg. G. 3, 336:

    frigidus latet anguis in herba,

    id. E. 3, 93:

    anguis,

    id. ib. 8, 71 (cf. psuchron ophin, Theogn. 602;

    Theocr. 15, 58): pellis duraque,

    Lucr. 6, 1194:

    febris,

    an ague, Plin. 26, 11, 71, § 289; so,

    quartana,

    Hor. S. 2, 3, 290:

    fomenta,

    id. Ep. 1, 3, 26.— Poet.:

    ille frigidas Noctes non sine multis Insomnis lacrimis agit,

    i. e. without a bedfellow, lonely, Hor. C. 3, 7, 6:

    frigidus annus,

    winter, Verg. A. 6, 311; Tib. 4, 8, 4 Huschke (al. amnis).—Prov.: aquam frigidam suffundere, to pour cold water over for to slander, Plaut. Cist. 1, 1, 37; v. suffundo.—
    2.
    As subst.
    a.
    frīgĭdum, i, n., the cold: obaequalitas ferventis ac frigidi, Apul. Dog. Plat. 1, p. 11, 24.— Plur.:

    frigida (opp. calida),

    Ov. M. 1, 19.—
    b.
    frī-gĭda, ae, f. (sc. aqua), cold water (like calida or calda, ae, warm water):

    frigida lavare lubenter,

    Plaut. Most. 1, 3, 1:

    frigidam bibere,

    Cels. 1, 5:

    frigidam aegro dare,

    Suet. Claud. 40:

    frigidā lavari,

    Plin. Ep. 3, 5, 11:

    noxia ut frigidam febri,

    Quint. 5, 11, 31.—
    c.
    In a contracted form: FRIDVM, i, n.: DA FRIDVM PVSILLVM, i. e. a little ice-water, Inscr. Pompej. in Mus. Borbon. IV. p. 5 (cf.:

    solve nives,

    Mart. 5, 64).—
    B.
    In partic., cold, chilled, of a dead person, or one stiffened with fright (for the latter cf.:

    est et frigida multa, comes formidinis aura,

    Lucr. 3, 290; poet.):

    illa (Eurydice) Stygiā nabat jam frigida cymbā,

    Verg. G. 4, 506; Ov. M. 7, 136; also,

    transf.: Eurydicen vox ipsa et frigida lingua, Ah, miseram Eurydicen! anima fugiente vocabat,

    Verg. G. 4, 525:

    membra nati,

    Ov. M. 14, 743:

    mors,

    Verg. A. 4, 385; Val. Fl. 5, 26; cf.:

    pausa vitaï,

    Lucr. 3, 930:

    stricto Aesonides stans frigidus ense,

    stiffened with fright, Val. Fl. 7, 530:

    miles nec frigidus aspicit hostem,

    i. e. fearless, Sil. 9, 49; cf.:

    formidine turpi Frigida corda tremunt,

    id. 2, 339:

    frigida mens criminibus,

    Juv. 1, 166:

    mihi frigidus horror Membra quatit,

    Verg. A. 3, 29.
    II.
    Trop.
    A.
    Without ardor or encrgy, cold, frigid, indifferent, inactive, remiss, indolent, feeble:

    nimis lentus in dicendo et paene frigidus,

    Cic. Brut. 48, 178:

    accusatoribus frigidissimis utitur,

    lukewarm, indolent, id. Q. Fr. 3, 3, 3:

    non frigida virgo,

    i. e. glowing with love, Ov. Am. 2, 1, 5; cf.:

    frigidus aevo Laomedontiades,

    Juv. 6, 325: (equus) Frigidus in Venerem senior, Verg. [p. 782] G. 3, 97:

    (Empedocles) ardentem Frigidus Aetnam Insiluit,

    in cold blood, Hor. A. P. 465:

    in re frigidissima cales, in ferventissima friges,

    Auct. Her. 4, 15, 21:

    frigidae litterae,

    cold, frigid, Cic. Fam. 10, 16, 1:

    solacia,

    Ov. P. 4, 2, 45; cf.

    cura,

    Lucr. 4, 1060 (with which cf.:

    curarum frigus,

    Ov. P. 3, 9, 25):

    frigida bello Dextera,

    feeble, Verg. A. 11, 338:

    ensis,

    inactive, idle, Luc. 5, 245; 7, 502:

    (apes) Contemnuntque favos et frigida tecta relinquunt,

    i. e. not animated by labor, Verg. G. 4, 104 (cf. opp. fervet opus, id. ib. 169).—
    B.
    Without force or point, flat, insipid, dull, trivial, frigid, vain (syn.: jejunus, inanis;

    opp. salsus, facetus, esp. in post-Aug. prose): cave in ista tam frigida, tam jejuna calumnia delitescas,

    Cic. Caecin. 21, 61; cf.:

    haec aut frigida sunt, aut tum salsa, cum aliud est exspectatum,

    id. de Or. 2, 64, 260:

    (sententias) dicere leves, frigidas ineptas,

    Quint. 8, 5, 30:

    verba frigidiora vitare,

    Cic. de Or. 2, 63, 256; cf. id. Or. 26, 89:

    frigidi et arcessiti joci,

    Suet. Claud. 21; cf. Quint. 9, 3, 69:

    illud frigidum et inane,

    id. 10, 2, 17:

    illud apud Euripidem frigidum sane, quod, etc.,

    id. 5, 10, 31:

    frigida et puerilis affectatio,

    id. 4, 1, 77:

    frigida et inanis affectatio,

    id. 7, 3, 74:

    genus acuminis in reprehendendis verbis, nonnumquam frigidum, interdum etiam facetum,

    Cic. Brut. 67, 236:

    in salibus aliquando frigidus,

    Quint. 12, 10, 12:

    dies frigidis rebus absumere,

    Plin. Ep. 1, 9, 3:

    negotia,

    id. ib. 9, 2, 1; cf.:

    omnia ista frigida et inania videntur,

    id. ib. 4, 17, 4; Sen. de Ira, 2, 11.— With a subject-clause:

    leve ac frigidum sit his addere, quo propinquos amicosque pacto tractaverit,

    Suet. Calig. 26.—
    * C.
    With active meaning, causing cold or fright, frightening:

    frigidus a rostris manat per compita rumor,

    Hor. S. 2, 6, 50.—Hence, adv.: frīgĭde (only acc. to II. and very rare; not in Cic.).
    1.
    Inactively, slowly, feebly: quae cupiunt, tamen ita frigide agunt, ut nolle existimentur, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3.—
    2.
    Flatly, trivially, insipidly, frigidly:

    verbis inepte et frigide uti,

    Gell. 13, 24, 7;

    so with inaniter,

    id. 7, 3, 43;

    with exigue, opp. graviter,

    id. 19, 3, 1; cf.

    also: quae sunt dicta frigidius,

    Quint. 6, 3, 4:

    transire in diversa subsellia, parum verecundum est... Et si aliquando concitate itur, numquam non frigide reditur,

    i. e. in a silly, ridiculous manner, id. 11, 3, 133:

    tum ille infantem suam frigidissime reportavit,

    id. 6, 1, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > frigidum

  • 2 frigidus

    frīgĭdus, a, um, adj. [frigeo], cold, cool, chill, chilling (opp. calidus; syn.: gelidus, algidus, glacialis; corresp. in most of its senses to the Gr. psuchros).
    I.
    Lit.:

    calida et frigida, et amara et dulcia,

    Cic. Rep. 3, 8 fin.:

    fons luce diurnā Frigidus, et calidus nocturno tempore,

    Lucr. 6, 849:

    fons,

    id. ib. 6, 873; 879; cf.:

    frigidior umor,

    id. 6, 840; 844:

    nec ullum hoc frigidius flumen attigi,

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    ut nec frigidior Thracam ambiat Hebrus,

    Hor. Ep. 1, 16, 13:

    loca frigidissima,

    Caes. B. G. 4, 1 fin.:

    rura,

    Hor. Ep. 1, 15, 9:

    Praeneste,

    id. C. 3, 4, 22:

    Tempe,

    Verg. G. 2, 469:

    aquilo,

    id. ib. 2, 404:

    aura,

    Ov. Am. 2, 16, 36; cf.:

    manet sub Jove frigido Venator,

    Hor. C. 1, 1, 25:

    umbra noctis,

    Verg. E. 8, 14:

    caelum est hieme frigidum et gelidum,

    cold and frosty, Plin. Ep. 5, 6, 4:

    frigidus aëra vesper Temperat,

    Verg. G. 3, 336:

    frigidus latet anguis in herba,

    id. E. 3, 93:

    anguis,

    id. ib. 8, 71 (cf. psuchron ophin, Theogn. 602;

    Theocr. 15, 58): pellis duraque,

    Lucr. 6, 1194:

    febris,

    an ague, Plin. 26, 11, 71, § 289; so,

    quartana,

    Hor. S. 2, 3, 290:

    fomenta,

    id. Ep. 1, 3, 26.— Poet.:

    ille frigidas Noctes non sine multis Insomnis lacrimis agit,

    i. e. without a bedfellow, lonely, Hor. C. 3, 7, 6:

    frigidus annus,

    winter, Verg. A. 6, 311; Tib. 4, 8, 4 Huschke (al. amnis).—Prov.: aquam frigidam suffundere, to pour cold water over for to slander, Plaut. Cist. 1, 1, 37; v. suffundo.—
    2.
    As subst.
    a.
    frīgĭdum, i, n., the cold: obaequalitas ferventis ac frigidi, Apul. Dog. Plat. 1, p. 11, 24.— Plur.:

    frigida (opp. calida),

    Ov. M. 1, 19.—
    b.
    frī-gĭda, ae, f. (sc. aqua), cold water (like calida or calda, ae, warm water):

    frigida lavare lubenter,

    Plaut. Most. 1, 3, 1:

    frigidam bibere,

    Cels. 1, 5:

    frigidam aegro dare,

    Suet. Claud. 40:

    frigidā lavari,

    Plin. Ep. 3, 5, 11:

    noxia ut frigidam febri,

    Quint. 5, 11, 31.—
    c.
    In a contracted form: FRIDVM, i, n.: DA FRIDVM PVSILLVM, i. e. a little ice-water, Inscr. Pompej. in Mus. Borbon. IV. p. 5 (cf.:

    solve nives,

    Mart. 5, 64).—
    B.
    In partic., cold, chilled, of a dead person, or one stiffened with fright (for the latter cf.:

    est et frigida multa, comes formidinis aura,

    Lucr. 3, 290; poet.):

    illa (Eurydice) Stygiā nabat jam frigida cymbā,

    Verg. G. 4, 506; Ov. M. 7, 136; also,

    transf.: Eurydicen vox ipsa et frigida lingua, Ah, miseram Eurydicen! anima fugiente vocabat,

    Verg. G. 4, 525:

    membra nati,

    Ov. M. 14, 743:

    mors,

    Verg. A. 4, 385; Val. Fl. 5, 26; cf.:

    pausa vitaï,

    Lucr. 3, 930:

    stricto Aesonides stans frigidus ense,

    stiffened with fright, Val. Fl. 7, 530:

    miles nec frigidus aspicit hostem,

    i. e. fearless, Sil. 9, 49; cf.:

    formidine turpi Frigida corda tremunt,

    id. 2, 339:

    frigida mens criminibus,

    Juv. 1, 166:

    mihi frigidus horror Membra quatit,

    Verg. A. 3, 29.
    II.
    Trop.
    A.
    Without ardor or encrgy, cold, frigid, indifferent, inactive, remiss, indolent, feeble:

    nimis lentus in dicendo et paene frigidus,

    Cic. Brut. 48, 178:

    accusatoribus frigidissimis utitur,

    lukewarm, indolent, id. Q. Fr. 3, 3, 3:

    non frigida virgo,

    i. e. glowing with love, Ov. Am. 2, 1, 5; cf.:

    frigidus aevo Laomedontiades,

    Juv. 6, 325: (equus) Frigidus in Venerem senior, Verg. [p. 782] G. 3, 97:

    (Empedocles) ardentem Frigidus Aetnam Insiluit,

    in cold blood, Hor. A. P. 465:

    in re frigidissima cales, in ferventissima friges,

    Auct. Her. 4, 15, 21:

    frigidae litterae,

    cold, frigid, Cic. Fam. 10, 16, 1:

    solacia,

    Ov. P. 4, 2, 45; cf.

    cura,

    Lucr. 4, 1060 (with which cf.:

    curarum frigus,

    Ov. P. 3, 9, 25):

    frigida bello Dextera,

    feeble, Verg. A. 11, 338:

    ensis,

    inactive, idle, Luc. 5, 245; 7, 502:

    (apes) Contemnuntque favos et frigida tecta relinquunt,

    i. e. not animated by labor, Verg. G. 4, 104 (cf. opp. fervet opus, id. ib. 169).—
    B.
    Without force or point, flat, insipid, dull, trivial, frigid, vain (syn.: jejunus, inanis;

    opp. salsus, facetus, esp. in post-Aug. prose): cave in ista tam frigida, tam jejuna calumnia delitescas,

    Cic. Caecin. 21, 61; cf.:

    haec aut frigida sunt, aut tum salsa, cum aliud est exspectatum,

    id. de Or. 2, 64, 260:

    (sententias) dicere leves, frigidas ineptas,

    Quint. 8, 5, 30:

    verba frigidiora vitare,

    Cic. de Or. 2, 63, 256; cf. id. Or. 26, 89:

    frigidi et arcessiti joci,

    Suet. Claud. 21; cf. Quint. 9, 3, 69:

    illud frigidum et inane,

    id. 10, 2, 17:

    illud apud Euripidem frigidum sane, quod, etc.,

    id. 5, 10, 31:

    frigida et puerilis affectatio,

    id. 4, 1, 77:

    frigida et inanis affectatio,

    id. 7, 3, 74:

    genus acuminis in reprehendendis verbis, nonnumquam frigidum, interdum etiam facetum,

    Cic. Brut. 67, 236:

    in salibus aliquando frigidus,

    Quint. 12, 10, 12:

    dies frigidis rebus absumere,

    Plin. Ep. 1, 9, 3:

    negotia,

    id. ib. 9, 2, 1; cf.:

    omnia ista frigida et inania videntur,

    id. ib. 4, 17, 4; Sen. de Ira, 2, 11.— With a subject-clause:

    leve ac frigidum sit his addere, quo propinquos amicosque pacto tractaverit,

    Suet. Calig. 26.—
    * C.
    With active meaning, causing cold or fright, frightening:

    frigidus a rostris manat per compita rumor,

    Hor. S. 2, 6, 50.—Hence, adv.: frīgĭde (only acc. to II. and very rare; not in Cic.).
    1.
    Inactively, slowly, feebly: quae cupiunt, tamen ita frigide agunt, ut nolle existimentur, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3.—
    2.
    Flatly, trivially, insipidly, frigidly:

    verbis inepte et frigide uti,

    Gell. 13, 24, 7;

    so with inaniter,

    id. 7, 3, 43;

    with exigue, opp. graviter,

    id. 19, 3, 1; cf.

    also: quae sunt dicta frigidius,

    Quint. 6, 3, 4:

    transire in diversa subsellia, parum verecundum est... Et si aliquando concitate itur, numquam non frigide reditur,

    i. e. in a silly, ridiculous manner, id. 11, 3, 133:

    tum ille infantem suam frigidissime reportavit,

    id. 6, 1, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > frigidus

  • 3 gelida

    gĕlĭdus, a, um (archaic gen. fem. sing. gelidaï

    aquaï,

    Lucr. 3, 693), adj. [gelu], icy cold, very cold, icy, frosty (a higher degree than frigidus; cf. also: algidus, rigidus, glacialis).
    I.
    Lit.:

    (Fibrenus) statim praecipitat in Lirem... eumque multo gelidiorem facit,

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    caelum est hieme frigidum et gelidum,

    cold and frosty, Plin. Ep. 5, 6, 4:

    aqua,

    Lucr. 3, 693:

    aquam gelidam bibere,

    Cic. Cat. 1, 13, 31; cf.:

    gelidissimae aquae,

    Plin. 31, 2, 6, § 10:

    fontium gelidae perennitates,

    Cic. N. D. 2, 39, 98:

    fluvii,

    Lucr. 6, 1172:

    nives,

    id. 6, 107:

    pruina,

    id. 2, 431; 515; Verg. G. 2, 263:

    loca gelida propinquitate Tauri montis,

    Liv. 38, 27, 9:

    nemus,

    Hor. C. 1, 1, 30:

    valles,

    Verg. G. 2, 488:

    rupes,

    id. A. 8, 343:

    Haemus,

    Hor. C. 1, 12, 6:

    Algidus,

    id. ib. 1, 21, 6: Scythes, id. ib. 4, 5, 25:

    saxum,

    Lucr. 3, 892:

    umbrae frigoris,

    id. 5, 641:

    nox,

    Verg. G. 1, 287; Hor. Ep. 2, 2, 169:

    aether,

    Verg. A. 8, 28:

    December,

    Ov. Tr. 1, 11, 3:

    foci,

    i. e. never kindled, id. F. 3, 28:

    tyrannus (i. e. Boreas),

    id. M. 6, 711.—
    B.
    Subst.: gĕlĭda, ae, f. (sc. aqua), water cold as ice (like frigida; cf.

    calida or calda, warm water): foribusque repulsum Perfundit gelida,

    Hor. S. 2, 7, 91: calidae gelidaeque minister; Juv. 5, 63.—
    II.
    In partic., icy cold, cold, stiff with death, old age, or fright ( poet., like frigidus):

    (Niobe) corporibus gelidis incumbit,

    Ov. M. 6, 277:

    artus,

    id. ib. 4, 247;

    6, 249: vultus,

    id. ib. 4, 141:

    gelidus tardante senecta Sanguis hebet,

    Verg. A. 5, 395:

    et gelidum subito frigore pectus erat,

    Ov. F. 1, 98; so,

    pavidus gelidusque,

    id. M. 3, 688; cf. id. ib. 10, 423.—Hence also transf., of death, fright, etc.:

    gelidi vestigia leti,

    Lucr. 3, 530:

    mors,

    Hor. C. 2, 8, 11; Ov. M. 15, 153:

    metus,

    id. H. 11, 82; cf.

    formido,

    id. M. 2, 200:

    horror,

    id. H. 16, 67:

    terror,

    id. M. 3, 100:

    tremor,

    Verg. A. 2, 120:

    pallor,

    Ov. Tr. 1, 4, 11.— Adv.: gĕlĭde (like frigide, I.), coldly, faintly, indolently, psuchrôs:

    quod res omnes timide gelideque ministrat,

    Hor. A. P. 171.

    Lewis & Short latin dictionary > gelida

  • 4 gelidus

    gĕlĭdus, a, um (archaic gen. fem. sing. gelidaï

    aquaï,

    Lucr. 3, 693), adj. [gelu], icy cold, very cold, icy, frosty (a higher degree than frigidus; cf. also: algidus, rigidus, glacialis).
    I.
    Lit.:

    (Fibrenus) statim praecipitat in Lirem... eumque multo gelidiorem facit,

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    caelum est hieme frigidum et gelidum,

    cold and frosty, Plin. Ep. 5, 6, 4:

    aqua,

    Lucr. 3, 693:

    aquam gelidam bibere,

    Cic. Cat. 1, 13, 31; cf.:

    gelidissimae aquae,

    Plin. 31, 2, 6, § 10:

    fontium gelidae perennitates,

    Cic. N. D. 2, 39, 98:

    fluvii,

    Lucr. 6, 1172:

    nives,

    id. 6, 107:

    pruina,

    id. 2, 431; 515; Verg. G. 2, 263:

    loca gelida propinquitate Tauri montis,

    Liv. 38, 27, 9:

    nemus,

    Hor. C. 1, 1, 30:

    valles,

    Verg. G. 2, 488:

    rupes,

    id. A. 8, 343:

    Haemus,

    Hor. C. 1, 12, 6:

    Algidus,

    id. ib. 1, 21, 6: Scythes, id. ib. 4, 5, 25:

    saxum,

    Lucr. 3, 892:

    umbrae frigoris,

    id. 5, 641:

    nox,

    Verg. G. 1, 287; Hor. Ep. 2, 2, 169:

    aether,

    Verg. A. 8, 28:

    December,

    Ov. Tr. 1, 11, 3:

    foci,

    i. e. never kindled, id. F. 3, 28:

    tyrannus (i. e. Boreas),

    id. M. 6, 711.—
    B.
    Subst.: gĕlĭda, ae, f. (sc. aqua), water cold as ice (like frigida; cf.

    calida or calda, warm water): foribusque repulsum Perfundit gelida,

    Hor. S. 2, 7, 91: calidae gelidaeque minister; Juv. 5, 63.—
    II.
    In partic., icy cold, cold, stiff with death, old age, or fright ( poet., like frigidus):

    (Niobe) corporibus gelidis incumbit,

    Ov. M. 6, 277:

    artus,

    id. ib. 4, 247;

    6, 249: vultus,

    id. ib. 4, 141:

    gelidus tardante senecta Sanguis hebet,

    Verg. A. 5, 395:

    et gelidum subito frigore pectus erat,

    Ov. F. 1, 98; so,

    pavidus gelidusque,

    id. M. 3, 688; cf. id. ib. 10, 423.—Hence also transf., of death, fright, etc.:

    gelidi vestigia leti,

    Lucr. 3, 530:

    mors,

    Hor. C. 2, 8, 11; Ov. M. 15, 153:

    metus,

    id. H. 11, 82; cf.

    formido,

    id. M. 2, 200:

    horror,

    id. H. 16, 67:

    terror,

    id. M. 3, 100:

    tremor,

    Verg. A. 2, 120:

    pallor,

    Ov. Tr. 1, 4, 11.— Adv.: gĕlĭde (like frigide, I.), coldly, faintly, indolently, psuchrôs:

    quod res omnes timide gelideque ministrat,

    Hor. A. P. 171.

    Lewis & Short latin dictionary > gelidus

  • 5 ex-terreō

        ex-terreō uī, itus, ēre,    to strike with terror, frighten, affright: praeter modum exterreri: urbem nuntius exterruit, Ta.: voltu legiones, Ta.: propriā exterrita voce est, i. e. lost her voice through fright, O.: Improvisa species exterret utrumque, H. — P. perf., terrified, dismayed, panic-struck: repentino periculo, Cs.: hostium incursu, Cs.: monstris, V.: timuitque exterrita pennis Ales, fluttered in terror, V.: (anguis) exterritus aestu, made wild, V.: amnis, V.

    Latin-English dictionary > ex-terreō

  • 6 formīdō

        formīdō inis, f    fearfulness, fear, terror, dread, awe: tanta: formidinem suam alquibus inicere: mortis, H.: formidines opponantur: incommodorum.—Religious dread, reverence, awe: silva priscā formidine sacra, Ta.: saevi Martis, awe, V. —Person.: atra Formidinis ora, V.—That which produces fear, a frightful thing, fright, horror, terror: caligans nigrā formidine lucus, V.: defensoribus formidinem ostentare, i. e. to threaten, S.: quibus formidini essemus, S.—A scarecrow, bugbear: Cervum saeptum formidine pennae, V.: furum aviumque, H.
    * * *
    I
    formidare, formidavi, formidatus V
    dread, fear, be afraid of; be afraid for (the safety of) (w/DAT)
    II
    fear/terror/alarm; religious dread/awe; thing/reason which scares, bogy/horror; rope strung with feathers used by hunters to scare game

    Latin-English dictionary > formīdō

  • 7 terriculum

        terriculum ī, n    [2 TER-], a source of terror, fright, scarecrow, bugbear, L.
    * * *
    terror-cause; means to create terror; scarecrow

    Latin-English dictionary > terriculum

  • 8 trepidē

        trepidē adv.    [trepidus], in confusion, tremblingly, with trepidation: concursans, Ph.: classis soluta, L.: castra relinquere, L.
    * * *
    trepidius, trepidissime ADV
    with trepidation/anxiety, in confusion/alarm/panic/fright; busily, in a bustle

    Latin-English dictionary > trepidē

  • 9 extimesco

    extimescere, extimui, - V
    take fright, be alarmed, dread

    Latin-English dictionary > extimesco

  • 10 atat

    ătăt or attat, also several times repeated, atatatae, attatatatae, or atatte, atattate, etc., interj., = attatai, attatatai, etc.; an exclamation of joy, pain, wonder, fright, warning, etc., oh! ah! alas! lo! strange! etc.: Quid salve, atattatattatae, rivalis, salve; quid istuc attatae advertisti tam cito? Naev. ap. Charis. p. 214 P.:

    attatatae, cave cadas, amabo,

    id. ib. p. 213 P.:

    Attat, perii hercle ego miser,

    Plaut. Aul. 3, 1, 8; id. Pers. 4, 7, 12; id. Poen. 4, 1, 5:

    Atat eccam!

    id. Truc. 2, 7, 21; so id. Aul. 4, 8, 12; id. Cas. 3, 4, 29; id. Curc. 3, 20:

    Atat hoc illud est,

    Ter. And. 1, 1, 98; id. Eun. 4, 5, 1 al.; cf. Hand, Turs. I. pp. 451 and 452; Bentl. ad Ter. And. 1, 1, 98.

    Lewis & Short latin dictionary > atat

  • 11 consternatio

    consternātĭo, ōnis, f. [2. consterno] (not ante-Aug.; mostly in histt.), confusion, dismay, consternation, alarm, disquietude, disturbance.
    I.
    In gen.:

    pavor et consternatio mentis,

    Tac. A. 13, 16:

    quae causa irae consternationisque subitae foret,

    Liv. 28, 25, 5 Weissenb. ad loc.:

    muliebris,

    id. 34, 2, 6:

    creditorum,

    Val. Max. 9, 7, 4:

    populi,

    id. 9, 15, 4; Suet. Calig. 51; id. Claud. 12.—
    * B.
    Transf., of the fright of horses (with pavor), Liv. 37, 42, 1.—
    II.
    In partic., mutiny, tumult, disorder, sedition, Liv. 34, 2, 6; Tac. A. 1, 39:

    neque plures consternatione proximā insanisse crediderim,

    id. H. 1, 83 fin.; 2, 49; 4, 50:

    excusare apud regem consternationem suam,

    Curt. 5, 10, 8:

    interfectis consternationis auctoribus,

    id. 7, 10, 13; 8, 1, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > consternatio

  • 12 exalbesco

    ex-albesco, bŭi, 3, v. inch. n., to become white.
    I.
    Lit. (very rarely), Gell. 12, 1, 12.—More freq.,
    II.
    Trop., to grow white, turn pale from fright, etc., Enn. ap. Cic. de Or. 3, 58, 218; and in Fin. 5, 11, 31; Cic. Ac. 2, 15, 48; id. de Or. 1, 26, 121.

    Lewis & Short latin dictionary > exalbesco

  • 13 exanimatio

    exănĭmātĭo, ōnis, f. [exanimo].
    I.
    A depriving of breath, suffocating:

    volvarum,

    i. e. hysterical passion, Plin. 32, 3, 13, § 28 (for which suffocatio, id. 20, 5, 15, § 30, and strangulatus, id. 26, 15, 90, § 153).—
    II.
    Trop., terror, fright:

    exanimatio metus subsequens et quasi comes pavoris,

    Cic. Tusc. 4, 8, 19; cf. id. ib. 4, 6, 13:

    si cavebimus, ne in perturbationes atque exanimationes incidamus,

    id. Off. 1, 36, 131.

    Lewis & Short latin dictionary > exanimatio

  • 14 exanimo

    ex-ănĭmo, āvi, ātum, 1, v. a.
    I. A.
    Lit.: folles, i. e. to press together, so as to force out the air, Auct. Aetnae, 560.—
    B.
    Transf. (in pass.), to be out of breath, weakened, exhausted:

    simul fore ut duplicato cursu Caesaris milites exanimarentur et lassitudine conficerentur,

    Caes. B. C. 3, 92, 2:

    milites cursu ac lassitudine exanimati,

    id. B. G. 2, 23, 1; 3, 19, 1; Plaut. As. 2, 1, 17; id. Cas. 3, 5, 8; 3, 3, 10.—
    b.
    Of impers. or abstr. things, to be weakened:

    (vini faex) celerrime exanimatur loco non incluso condita,

    loses its strength, Plin. 23, 2, 31, § 64: nolo verba exiliter exanimata exire, with feeble breath, i. e. lifeless, tame, Cic. de Or. 3, 11, 41.—
    II.
    To deprive of life, to kill (freq. and class.).
    A.
    Lit.:

    telum saepe nocentes Praeterit exanimatque indignos,

    Lucr. 2, 1104:

    aliquem,

    id. 6, 243; Suet. Aug. 29; Curt. 7, 3; Hor. C. 2, 17, 1; cf.:

    se taxo,

    Caes. B. G. 6, 31 fin.
    b.
    In pass., to be deprived of life, be killed, to die:

    (Epaminondas) cum gravi vulnere exanimari se videret,

    Cic. Fin. 2, 30, 97; cf. Nep. Epam. 9 fin.; so Cic. Tusc. 5, 27, 77; Caes. B. G. 6, 16, 4; Suet. Caes. 39 fin. al.; cf. in the part. perf.:

    exanimatus,

    killed, dead, Lucr. 6, 1256 (with exanimis); Caes. B. G. 5, 44, 6; 7, 25, 2 and 3; Liv. 9, 1; 25, 7; 22, 7 fin. al. —
    B.
    Trop., to deprive of life or spirit, to alarm or terrify greatly, to put out of one's senses with fright, horror, etc.; to agitate, trouble:

    vorsor in amoris rota miser, Exanimor, feror, differor, distrahor, diripior,

    Plaut. Cist. 2, 1, 5:

    oratio haec me miseram exanimavit metu,

    Ter. And. 1, 5, 16; cf.:

    te metus exanimant judiciorum atque legum,

    Cic. Par. 2, 18:

    Decius torpidos somno insuper pavore exanimat,

    Liv. 7, 36:

    adolescentulus sic initio accusationis exanimatus sum, ut, etc.,

    Cic. de Or. 1, 26, 121:

    me exanimant et interimunt hae voces Milonis,

    id. Mil. 34, 93:

    Tulliae meae morbus et imbecillitas corporis me exanimat,

    id. Att. 11, 6, 4:

    cur me querelis exanimas (= conturbas, summo maerore afficis) tuis?

    Hor. C. 2, 17, 1; cf. id. S. 1, 4, 127; id. Ep. 2, 1, 178 et saep.—In the part. perf.:

    exanimata metu,

    Ter. Phorm. 3, 3, 32; cf. Cic. Mil. 23; id. Verr. 2, 2, 77; id. Cat. 4, 2: non me fefellit, sensi;

    eo exanimatus fui,

    Plaut. Bacch. 2, 4, 64; id. Ps. 1, 1, 7; Ter. And. 1, 1, 104; id. Phorm. 5, 1, 5; Verg. A. 5, 805; Stat. Th. 4, 760 al.

    Lewis & Short latin dictionary > exanimo

  • 15 formidamen

    formīdāmen, inis, n. [id.], a fright, a spectre (post-class.):

    bustorum formidamina, sepulcrorum terriculamenta,

    App. Mag. p. 315, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > formidamen

  • 16 formido

    1.
    formīdo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [v. 2. formido], to fear, dread any thing; to be afraid, terrified, frightened (class.; syn.: metuo, timeo, vereor, trepido, tremo, paveo).
    (α).
    With acc.:

    illum,

    Plaut. Capt. 4, 4, 5:

    et illud paveo et hoc formido,

    id. Cist. 2, 1, 58:

    malum (shortly after: metuo malum),

    id. Am. prol. 27:

    ipse se cruciat omniaque formidat,

    Cic. Fin. 2, 16, 53:

    illius iracundiam formidant,

    id. Att. 8, 16, 2: apoteugma formido et timeo, ne, etc., id. Q. Fr. 3, 2, 2:

    cum formidet te mulier,

    Hor. S. 2, 7, 65:

    fures,

    id. ib. 1, 1, 77:

    acumen judicis,

    id. A. P. 364:

    nocturnos tepores,

    id. Ep. 1, 18, 93. —In pass.:

    hic classe formidatus,

    Hor. C. 3, 6, 15:

    formidata Parthis Roma,

    id. Ep. 2, 1, 256:

    nautis formidatus Apollo (i. e. the temple of Apollo on the Leucadian promontory),

    Verg. A. 3, 275; cf.:

    nec formidatis auxiliatur aquis,

    i. e. the hydrophobia, Ov. P. 1, 3, 24:

    quo etiam satietas formidanda est magis,

    Cic. Or. 63, 213.—
    (β).
    With inf.:

    si isti formidas credere,

    Plaut. Ps. 1, 3, 82; cf.:

    ad haec ego naribus uti Formido,

    Hor. Ep. 1, 19, 46:

    meus formidat animus, nostrum tam diu ibi sedere filium,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 4.—
    (γ).
    With ut or ne:

    aliquem non formido, ut, etc.,

    Vop. Tac. 2, § 2:

    formido miser, ne, etc.,

    Plaut. As. 2, 4, 55.—
    (δ).
    With dat.: auro formidat Euclio: abstrudit foris, fears for the gold, Plaut. Aul. argum. 6.—
    (ε).
    With si:

    male formido, si hera mea sciat tam socordem esse quam sum,

    Plaut. Cist. 4, 2, 4.—
    (ζ).
    Absol.:

    intus paveo et foris formido,

    Plaut. Cist. 4, 2, 20:

    ne formida,

    id. Mil. 4, 2, 20; id. As. 2, 4, 56; 3, 3, 48; id. Mil. 3, 3, 20: neque prius desinam formidare, quam tetigisse te Italiam audiero, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 1.
    2.
    formīdo, ĭnis, f. [Sanscr. root dhar-, whence firmus; prop. the fear that makes rigid, Corss. Ausspr. 1, 148], fearfulness, fear, terror, dread (class.).
    I.
    Lit.:

    parasitus, qui me conplevit flagiti et formidinis,

    Plaut. Men. 5, 5, 3: popolo formidinem inicere, Furius ap. Macr. S. 3, 9, 8:

    Stoici definiunt formidinem metum permanentem,

    Cic. Tusc. 4, 8 fin.:

    ut aliqua in vita formido improbis esset posita, apud inferos antiqui supplicia constituta esse voluerunt,

    id. Cat. 4, 4, 8:

    quae tanta formido,

    id. Rosc. Am. 2, 5:

    neque miser me commovere possum prae formidine,

    Plaut. Am. 1. 1, 181:

    subita atque improvisa,

    Cic. Prov. Cons. 18, 43:

    formidinem suam alicui inicere,

    id. Verr. 2, 3, 28, § 68:

    formidinem inferre,

    Tac. H. 2, 15:

    intendere,

    id. ib. 2, 54:

    facere,

    id. ib. 3, 10:

    mortis,

    Cic. Rep. 1, 3; Hor. Ep. 2, 2, 207:

    poenae,

    id. ib. 1, 16, 53:

    fustis,

    id. ib. 2, 1, 154.—In plur.:

    pericula intendantur, formidines opponantur,

    Cic. Quint. 14, 47:

    ex ignoratione rerum ipsa horribiles exsistunt formidines,

    id. Fin. 1, 19, 63:

    contra formidines pavoresque,

    Plin. 28, 8, 29, § 115.—
    B.
    In partic., awe, reverence:

    (portae) religione sacrae et saevi formidine Martis,

    Verg. A. 7, 608; Sil. 1, 83.—
    II. A.
    In gen.:

    alta ostia Ditis Et caligantem nigrā formidine lucum Ingressus,

    Verg. G. 4, 468; Front. de Fer. Als. 3:

    defensoribus moenium praemia modo, modo formidinem ostentare,

    Sall. J. 23, 1; 66, 1.—
    B.
    In partic., a scarecrow made of differentcolored feathers, a bugbear: cum maximos ferarum greges linea pennis distincta contineat et in insidias agat, ab ipso effectu dicta formido, Sen. de 1ra, 2, 12 (cf. Nemes. Cyneg. 303 sq.):

    cervum puniceae septum formidine pennae,

    Verg. A. 12, 750; cf. Luc. 4, 437:

    furum aviumque Maxima formido,

    Hor. S. 1, 8, 4.—Personified, as a goddess, Hyg. Fab. prooem. p. 10 Munk.

    Lewis & Short latin dictionary > formido

  • 17 Gelo

    1.
    gĕlo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [gelu].
    I.
    Act., to cause to freeze, to congeal.—Pass., to be frozen, to freeze.
    A.
    In gen.:

    si gelent frigora, quarto die premendam (olivam),

    Plin. 15, 6, 6, § 21:

    fluvius, qui ferrum gelat,

    Mart. 1, 50, 12.— Pass.:

    quae (alvearia fictilia) et accenduntur aestatis vaporibus et gelantur hiemis frigoribus (shortly before: nec hieme rigent, nec candent aestate),

    Col. 9, 6, 2.—Esp. freq. in the part. perf.:

    amnes gelati lacusque,

    Plin. 8, 28, 42, § 103:

    lac, Col. poët. 10, 397: caseus,

    id. 7, 8, 7:

    manus Aquilone,

    Mart. 5, 9, 3.—
    B.
    In partic., to freeze, chill, stiffen with fright, horror, etc.; in pass., to be frozen, chilled; to be numbed or stiff (cf.:

    gelu and gelidus): gelat ora pavor,

    Stat. Th. 4, 497:

    timent pavidoque gelantur Pectore,

    Juv. 6, 95:

    sic fata gelatis Vultibus,

    Stat. Th. 4, 404:

    gelato corde attonitus,

    Luc. 7, 339:

    gelati orbes (i. e. oculi emortui),

    id. 6, 541.—
    II.
    Neutr., to freeze:

    pruinae perniciosior natura, quoniam lapsa persidet gelatque,

    Plin. 17, 24, 37, § 222:

    venae,

    Stat. Th. 4, 727:

    vultus Perseos,

    i. e. to be petrified, Luc. 9, 681.— Impers.:

    non ante demetuntur quam gelaverit,

    Plin. 14, 3, 4, § 39; Vulg. Sir. 43, 21.
    2.
    Gĕlo or Gĕlon, ōnis, m., = Gelôn, king of Syracuse, son of Hiero II., Liv. 23, 30; 24, 5; Just. 23, 4; Plin. 8, 40, 61, § 144.

    Lewis & Short latin dictionary > Gelo

  • 18 gelo

    1.
    gĕlo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [gelu].
    I.
    Act., to cause to freeze, to congeal.—Pass., to be frozen, to freeze.
    A.
    In gen.:

    si gelent frigora, quarto die premendam (olivam),

    Plin. 15, 6, 6, § 21:

    fluvius, qui ferrum gelat,

    Mart. 1, 50, 12.— Pass.:

    quae (alvearia fictilia) et accenduntur aestatis vaporibus et gelantur hiemis frigoribus (shortly before: nec hieme rigent, nec candent aestate),

    Col. 9, 6, 2.—Esp. freq. in the part. perf.:

    amnes gelati lacusque,

    Plin. 8, 28, 42, § 103:

    lac, Col. poët. 10, 397: caseus,

    id. 7, 8, 7:

    manus Aquilone,

    Mart. 5, 9, 3.—
    B.
    In partic., to freeze, chill, stiffen with fright, horror, etc.; in pass., to be frozen, chilled; to be numbed or stiff (cf.:

    gelu and gelidus): gelat ora pavor,

    Stat. Th. 4, 497:

    timent pavidoque gelantur Pectore,

    Juv. 6, 95:

    sic fata gelatis Vultibus,

    Stat. Th. 4, 404:

    gelato corde attonitus,

    Luc. 7, 339:

    gelati orbes (i. e. oculi emortui),

    id. 6, 541.—
    II.
    Neutr., to freeze:

    pruinae perniciosior natura, quoniam lapsa persidet gelatque,

    Plin. 17, 24, 37, § 222:

    venae,

    Stat. Th. 4, 727:

    vultus Perseos,

    i. e. to be petrified, Luc. 9, 681.— Impers.:

    non ante demetuntur quam gelaverit,

    Plin. 14, 3, 4, § 39; Vulg. Sir. 43, 21.
    2.
    Gĕlo or Gĕlon, ōnis, m., = Gelôn, king of Syracuse, son of Hiero II., Liv. 23, 30; 24, 5; Just. 23, 4; Plin. 8, 40, 61, § 144.

    Lewis & Short latin dictionary > gelo

  • 19 gelu

    gĕlum, i, n., and gĕlus, ūs, m. (nom. gelu, n., Prisc. 658 P.; but only found in Liv. ap. Non. 207, 30, a corrupt passage; and freq. in Vulg., e. g. Dan. 3, 69;

    Zach. 14, 6: gelum,

    Lucr. 6, 877; Varr. R. R. 1, 45, 2; gen. geli, Lucr. 5, 205 al.; nom. gelus, Att. ap. Prisc. 6, p. 685 P.; cf. Non. 208, 1, Fragm Trag. v. 390 Rib.; Afran. ap. Non. 207, 32, Com. Fragm. v. 106 Rib.; Cato, R. R. 40, 4 al.; acc. gelum, m., Cat. Orig. 2, Fragm. 30; abl. gelu, m., Mela, 3, 5 ext.; Flor. 4, 12, 18; Plin. Pan. 12) [root gal-, to be bright; whence gelaô, to laugh (cf. kumatôn gelasma, Aesch. Pr. 90); gala, milk; galênê, calm; cf.: lac, glacies; cf. Curt. Gr. Etym. p. 172], icy coldness, frost, cold (cf.: pruina, glacies, rigor).
    I.
    In gen.:

    praeusti artus, nive rigentes nervi, membra torrida gelu,

    Liv. 21, 40, 9:

    nec ventus fraudi, solve geluve fuit, Ov. de Nuce, 106: et maris adstricto quae coit unda gelu,

    id. Tr. 2, 196:

    altitudo gelūs,

    Plin. 8, 28, 42, § 103:

    geluque Flumina constiterint acuto,

    Hor. C. 1, 9, 3:

    rura gelu tum claudit hiems,

    Verg. G. 2, 317:

    horrida cano Bruma gelu,

    id. ib. 3, 442; Stat. Th. 5, 392.—
    II.
    In partic., coldness, chill produced by death, old age, fright, etc. (cf. gelidus, II.; poet.):

    pectora pigro Stricta gelu,

    Luc. 4, 653:

    sed mihi tarda gelu saeclisque effeta senectus,

    Verg. A. 8, 508; Sen. Troad. 624.

    Lewis & Short latin dictionary > gelu

  • 20 gelum

    gĕlum, i, n., and gĕlus, ūs, m. (nom. gelu, n., Prisc. 658 P.; but only found in Liv. ap. Non. 207, 30, a corrupt passage; and freq. in Vulg., e. g. Dan. 3, 69;

    Zach. 14, 6: gelum,

    Lucr. 6, 877; Varr. R. R. 1, 45, 2; gen. geli, Lucr. 5, 205 al.; nom. gelus, Att. ap. Prisc. 6, p. 685 P.; cf. Non. 208, 1, Fragm Trag. v. 390 Rib.; Afran. ap. Non. 207, 32, Com. Fragm. v. 106 Rib.; Cato, R. R. 40, 4 al.; acc. gelum, m., Cat. Orig. 2, Fragm. 30; abl. gelu, m., Mela, 3, 5 ext.; Flor. 4, 12, 18; Plin. Pan. 12) [root gal-, to be bright; whence gelaô, to laugh (cf. kumatôn gelasma, Aesch. Pr. 90); gala, milk; galênê, calm; cf.: lac, glacies; cf. Curt. Gr. Etym. p. 172], icy coldness, frost, cold (cf.: pruina, glacies, rigor).
    I.
    In gen.:

    praeusti artus, nive rigentes nervi, membra torrida gelu,

    Liv. 21, 40, 9:

    nec ventus fraudi, solve geluve fuit, Ov. de Nuce, 106: et maris adstricto quae coit unda gelu,

    id. Tr. 2, 196:

    altitudo gelūs,

    Plin. 8, 28, 42, § 103:

    geluque Flumina constiterint acuto,

    Hor. C. 1, 9, 3:

    rura gelu tum claudit hiems,

    Verg. G. 2, 317:

    horrida cano Bruma gelu,

    id. ib. 3, 442; Stat. Th. 5, 392.—
    II.
    In partic., coldness, chill produced by death, old age, fright, etc. (cf. gelidus, II.; poet.):

    pectora pigro Stricta gelu,

    Luc. 4, 653:

    sed mihi tarda gelu saeclisque effeta senectus,

    Verg. A. 8, 508; Sen. Troad. 624.

    Lewis & Short latin dictionary > gelum

См. также в других словарях:

  • Fright Nights — Location Warner Bros. Movie World, Gold Coast, Queensland, Australia Coordinates …   Wikipedia

  • Fright Night (TV show) — Fright Night was the name of at least two science fiction and horror movie programs. One ran from 1970 to 1981, and the other ran from 1973 to 1987. Both programs were broadcast by KHJ TV Los Angeles, and its sister station WOR TV New York City.… …   Wikipedia

  • Fright Night (película) — Fright Night Título La hora del espanto (México) y (Argentina) Noche de miedo (España) La noche del espanto (Venezuela) Ficha técnica Dirección Tom Holland Música Brad Fiedel …   Wikipedia Español

  • fright — [fraıt] n [: Old English; Origin: fyrhto] 1.) [singular, U] a sudden feeling of fear ▪ You gave me such a fright creeping up on me like that! get/have a fright ▪ I got an awful fright when I realised how much money I owed. with fright ▪ He was… …   Dictionary of contemporary English

  • Fright Night (película de 2011) — Fright Night Título Noche de miedo Ficha técnica Dirección Craig Gillespie Producción Michael De Luca Michael J. Gaeta Alison R. Rosenzweig …   Wikipedia Español

  • fright — [ fraıt ] noun 1. ) count an experience that makes you feel suddenly afraid: SCARE: I got such a fright when Joe burst through the door. Sorry, I didn t mean to give you a fright. a ) uncount a sudden strong feeling of being afraid: FEAR: I… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • Fright Night (disambiguation) — Fright Night can refer to:* Fright Night , a 1985 horror film * Fright Night II , the 1988 sequel to the above film * Fright Night (album), an album by power metal band Stratovarius * Fright Night (TV show), a New York / Los Angeles television… …   Wikipedia

  • fright — ► NOUN 1) a sudden intense feeling of fear. 2) an experience causing fright; a shock. ● look a fright Cf. ↑look a fright ● take fright Cf. ↑take fright …   English terms dictionary

  • Fright — Fright, v. t. [imp. {Frighted}; p. pr. & vb. n.. {Frighting}.] [OE. frigten to fear, frighten, AS. fyrhtan to frighten, forhtian to fear; akin to OS. forhtian, OHG. furihten, forahtan, G. f[ u]rchten, Sw. frukta, Dan. frygte, Goth. faurhtjan. See …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Fright Fest — is an event that takes place at Six Flags parks during the Halloween season. During Fright Fest, the parks are redecorated and some attractions are re named or re themed for the event. Also, Halloween themed shows replace the shows that go on… …   Wikipedia

  • Fright Night II — Fright Night 2 Título La Hora del Espanto 2 (México) Noche de Miedo 2 (España) Ficha técnica Dirección Tommy Lee Wallace Música Brad Fiedel …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»